Przedsiębiorstwa mogą uzyskać informacje na temat warunków płacy w podstawowych sektorach objętych układami, kontaktując się ze stronami rynku pracy.

Dzięki zebraniu informacji na temat porozumień obowiązujących w branży danego przedsiębiorstwa, może ono zorientować się odnośnie warunków płacy, które mogą go dotyczyć.

Obowiązują jednakże regulacje prawne dotyczące m.in. maksymalnego tygodniowego wymiaru czasu pracy oraz czasu wolnego od pracy.

Zasadniczo czas pracy przewidziany układami wynosi 37 godzin w wymiarze tygodniowym, w zdecydowanej większości sektorów ustalony czas pracy to 37 godzin tygodniowo. Czas pracy w tym wymiarze przyjęto także w wielu sektorach, nieobjętych porozumieniami zbiorowymi.

Dowiedz się więcej na temat układów zbiorowych

Warunki płacowe

Pracodawca jest zobowiązany do wypłaty ustalonego wynagrodzenia.

W Danii nie obowiązuje przewidziane prawem wynagrodzenie minimalne. Na ogół wynagrodzenie ustalane jest w ramach układów zbiorowych w zależności od rodzaju pracy.

W przypadku niektórych rodzajów pracy wynagrodzenie naliczane jest w wymiarze czasowym, np. godzinowym. W innych przypadkach wynagrodzenie może zostać ustalone w inny sposób, np. układ może przewidywać płacę na akord, wynikową lub na innych podobnych zasadach.

W przypadku niektórych porozumień obowiązują ustalenia, iż wynagrodzenie obejmuje indywidualne wynegocjowany dodatek w kwocie minimalnej.

W przypadku niektórych układów obowiązują ustalenia, iż wynagrodzenie jest ustalane w ramach negocjacji w przedsiębiorstwie. Łączna kwota wynagrodzenia w wielu przypadkach jest wyższa niż wynagrodzenie godzinowe, gdyż obejmuje inne elementy.

We wszystkich przypadkach przedsiębiorstwo może zorientować się w kwestii wynagrodzeń w danym sektorze zapoznając się z układami oraz ewentualnymi materiałami stanowiącymi załączniki do porozumienia.

Informacje na temat żądań dotyczących porozumień zbiorowych z przedsiębiorstwami zagranicznymi podano w punkcie o układach zbiorowych.

Poniższe elementy uznaje się za zwykłe części wynagrodzenia, które duński pracodawca płaci za wykonanie pracy w Danii:

• Minimalna stawka wynagrodzenia/płaca minimalna/płaca zwykła
• Części składowe wynagrodzenia w oparciu o umowy lokalne i doda-tek osobisty oraz osobiste wynagrodzenie za pracę (dotyczy tylko porozumień w sprawie wynagrodzeń minimalnych i bezstawko-wych)
• Szczególne systemy płac, w tym systemy akordowe, premiowe i wynagrodzenie zależne od efektów
• Stałe dodatki dla wszystkich pracowników najemnych (zwykle w obszarze płac zwykłych)
• Wynagrodzenie za dni ustawowo wolne od pracy
• Wynagrodzenie za dni urlopu wynikające z porozumień zbiorowych
• Wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy
• Składki na konto wynagrodzeń/szczególne oszczędności
• Składka na zakładowy system emerytalno-rentowy
• Wynagrodzenie za nadgodziny
• Dodatek za przesunięte godziny pracy
• Dodatek za pracę w godzinach wieczornych, w nocy i w weekend
• Dodatek za pracę w systemie zmianowym
• Dodatek za pracę poza przedsiębiorstwem i podróże służbowe, w tym dodatek socjalny, który nie stanowi zwrotu poniesionych kosz-tów.

Ponadto duński pracodawca płaci m.in.:

• Wynagrodzenie za pierwszy dzień choroby dziecka
• Dodatkowe wynagrodzenie za urlop macierzyński poza świadcze-niami wynikającymi z ustawy o urlopach macierzyńskich
• Wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wskutek chorób poza zasiłkiem chorobowym.

Wynagrodzenie delegowanych kierowców

Zagraniczne firmy transportowe, które realizują kabotaż oraz początkową lub końcową trasę transportu kombinowanego na terenie Danii, muszą płacić delegowanym kierowcom minimalną stawkę godzinową.

Wynagrodzenie delegowanych kierowców

Umowy dotyczące czasu pracy

W przypadku wszystkich umów dotyczących czasu pracy zawieranych z osobami powyżej 18 roku życia obowiązują specjalne ograniczenia. Dyrektywa pracownicza UE przewiduje następujące ramy dotyczące czasu pracy.

• Dzienny czas wolny od pracy musi wynosić co najmniej 11 następujących po sobie godzin.
• Przerwa w przypadku dnia pracy w wymiarze przekraczającym 6 godzin. Długość przerwy jest uzależniona od jej charakteru, np. przerwa na posiłek.
• Tygodniowy dzień wolny od pracy, który poprzedza dzienny czas wolny od pracy lub po nim następuje. Okres pomiędzy dwoma dniami wolnymi nie może przekraczać 6 dni.
• Łączny tygodniowy wymiar pracy w maksymalnym średnim wymiarze 48 godzin wraz z godzinami nadliczbowymi
• Pracownik pracujący na zmianie nocnej nie może wykonywać pracy dłużej niż 8 godzin w ciągu 24 godzin (w ujęciu średnim).

Czas jazdy i okres odpoczynku dla kierowców delegowanych

Czas jazdy i okres odpoczynku kierowców określa rozporządzenie UE nr 561/2006, które zapewnia jednolite zasady w transporcie drogowym. W związku z tym nie ma specjalnych przepisów dotyczących czasu prowadzenia pojazdu i odpoczynku dla kierowców oddelegowanych do Danii.

Obowiązek pozostawania do dyspozycji pracodawcy

Jeśli pracownik jest zobowiązany do pozostawania do dyspozycji pracodawcy, znaczenie ma to, czy pozostaje do dyspozycji w miejscu pracy czy też poza nim:

• Jeśli pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy w miejscu pracy, nie uznaje się tego czasu za czas wolny od pracy (dzienny czas wolny od pracy)
• Jeśli pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy poza miejscem pracy, np. w domu, czas ten uznaje się za czas wolny od pracy, o ile nie wykonuje on pracy w tym czasie.

Odstępstwa od zasad

Istnieje możliwość odstępstw od zasad dotyczących dziennego czasu wolnego od czasu oraz tygodniowego dnia wolnego od pracy w sektorze rolnictwa, opieki nad osobami, hodowli zwierząt oraz roślin. Przykładowo dzienny czas wolny od pracy w sektorze rolnictwa można ustalić na poziomie 8 godzin na 30 dni w roku, a tygodniowy dzień wolny od pracy może zostać odroczony lub przeniesiony.

Zasady dotyczące dziennego czasu wolnego od pracy oraz tygodniowego dnia wolnego nie dotyczą:

• Pracy wykonywanej w prywatnym gospodarstwie domowym pracodawcy
• Pewnych rodzajów prac w transporcie drogowym.

W przypadku zatrudnionych poniżej 18 raku życia oraz prac wyładunkowych i załadunkowych obowiązują specjalne regulacje.

Fundusz rynku pracy dla pracowników oddelegowanych zagranicę

Pracownicy oddelegowani zagranicę i objęci układem zbiorowym, w określonych przypadkach, mogą uzyskać pomoc ze strony Funduszu rynku pracy dla pracowników oddelegowanych zagranicę, o ile pracodawca nie uznaje ich roszczeń.

Dowiedz się więcej o Funduszu rynku pracy dla pracowników oddelegowanych zagranicę