W Danii o warunkach płacowych decydują postanowienia układów zbiorowych pracy lub indywidualnych umów zawieranych między przedsiębiorstwami a ich pracownikami. Na tej stronie można sprawdzić poziomy wynagrodzeń i warunki układów zbiorowych dla robotników wykwalifikowanych w przemyśle.
Wynagrodzenie poszczególnych pracowników jest zróżnicowane i zależy m.in. od ich wkładu pracy, kompetencji, doświadczenia, ew. akordu oraz premii. Rolę odgrywają także takie czynniki, jak profil firmy, położenie geograficzne itp.
Na poniższym wykresie przedstawiono zarobek godzinowy robotników wykwalifikowanych w przemyśle zatrudnionych na zasadach obowiązujących zwykłych pracowników. Zestawienie nie obejmuje uczniów, pracowników młodocianych, kadry kierowniczej ani pracowników o szczególnym zakresie obowiązków.
Zarobek godzinowy wykwalifikowanych robotników w przemyśle
Źródło: DA StrukturStatistik 2022. Dane dot. robotników wykwalifikowanych w przemyśle opracowano na podstawie ich stanowisk pracy (wg kodu DISCO) = 7: Praca rzemieślnicza i kod branżowy = przemysł wytwórczy.
Wyświetl wykres słupkowy "Zarobek godzinowy wykwalifikowanych robotników w przemyśle" w większym rozmiarze
Wykres należy rozumieć tak, że jedna czwarta pracowników otrzymuje łączne wynagrodzenie poniżej 252,86 duńskich koron za godzinę pracy. Średnia wynosi 286,18 koron duńskich. Jedna czwarta osób o najwyższych zarobkach uzyskuje łączne wynagrodzenie przekraczające 324,60 koron duńskich.
Niektórzy pracownicy otrzymują znacznie mniej, a inni znacznie więcej od podanych kwot.
Średnia wynosi 295,66 koron duńskich za przepracowaną godzinę.
Co składa się na zarobek godzinowy?
Zarobek godzinowy to całkowita kwota, jaką duńscy pracodawcy płacą pracownikowi za jedną godzinę pracy. Wypłata obejmuje wszystkie elementy wynagrodzenia, w tym ustaloną stawkę godzinową oraz dodatki stałe i zmienne, programy swobodnego wyboru formy świadczeń, rekompensatę z tytułu utraconych zarobków w święta przypadające w dni robocze, świadczenia urlopowe i świadczenia związane z nieobecnością w pracy oraz emeryturę. Świadczenia związane z nieobecnością w pracy rozkładane są na przepracowane godziny.
Dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych ani za niedogodności itp. nie są uwzględniane.
Wynagrodzenie pracowników delegowanych należy naliczać zgodnie z ramami określonymi w prawodawstwie Unii Europejskiej.
Elementy wynagrodzenia układu zbiorowego pracy dla przemysłu
Podane zakresy wynagrodzenia wynikają z umów zawartych między przedsiębiorstwami a pracownikami. Mogą to być indywidualne umowy zawierane przez pracodawcę z poszczególnymi pracownikami lub układy zbiorowe. Najważniejszym układem zbiorowym dla robotników wykwalifikowanych w przemyśle jest układ zbiorowy pracy dla przemysłu zawarty pomiędzy Konfederacją Duńskiego Przemysłu (DI) a organizacją CO-Industri.
Poniższe zestawienie zawiera te elementy wynagrodzenia, które stanowią podstawę zarobków (z wyłączeniem dodatku za niedogodności) pracowników objętych układem zbiorowym pracy dla przemysłu:
- Minimalny poziom wynagrodzenia w układzie zbiorowym. Układ zbiorowy określa minimalną stawkę wynagrodzenia podstawowego.
- Indywidualne oraz lokalnie negocjowane dodatki do wynagrodzenia.
- Składka emerytalna opłacana przez pracodawcę: 10 proc.
- Dodatkowe płatne dni urlopowe i rekompensata za utracone zarobki w święta przypadające w dni robocze: 6,5 proc.
- Program swobodnego wyboru formy świadczeń: 6 proc.
- Prawo do wynagrodzenia podczas choroby, do urlopu macierzyńskiego itp. - pod określonymi warunkami
- Możliwość wynagrodzenia akordowego
- Oprócz elementów wynagrodzenia wynikających z postanowień układu zbiorowego ustawodawstwo przewiduje dodatek urlopowy w wysokości 12,5 proc.
Układ zbiorowy pracy dla przemysłu 2020 – 2023 (w języku angielskim)
